Czuję, że wyruszyłam w drogę. W moim środowisku używa się wielu słów i metod, by wzmacniać i pomagać osiągać cele (zawodowe). Doszłam do etapu, że nie działają, czułam pustkę. Jak wata cukrowa – jadłam, bo znany, słodki smak, ale coraz bardziej niestrawny i nieprzetwarzany na żadną wartość. Wczoraj uznałam, że chcę, aby Jezus był jedynym moim „coach'em” (trenerem, przewodnikiem).
Uczestniczka
Kurs Nowe Życie, grudzień 2014, Kraków.
Zobaczyłam, że zrobiłam sobie bożka z modlitwy, a z siebie zbawiciela. Zobaczyłem że ciągle wchodzę w jakiś schematy, a to jest rodzaj umysłowej niewoli. Wiedziałam, że tracę prostotę, ale nie wiedziałam czemu. Wiedziałam, że tracę wolność, ale nie wiedziałam co mnie zniewala. Bóg mi to pokazał i skruszył bożka, uwolnił, stanął na pierwszym miejscu mego serca. On sam. Sam walczy o swoją ukochaną, bo jest wierny i zazdrosny.
Maria.
